حس نوع دوستی و عشق هرگز نمی میرد

هفت سال قبل یعنی در سال ۲۰۰۴ میلادی در یک بعد از ظهرآفتابی روز شنبه در یکی از جاده های اصلی گروه ای از پرندگان در حال جستجو برای غذا بودند . پرندگانی که در پرواز و چابکی شاهکارهای طبیعت هستند . اما در آن بعد از ظهر غمگین اتفاقی روی داد که هم باعث اندوهگین شدن انسانها شد و هم نمونه ای بارز از وفاداری به همسر و همنوع را به نمایش گذاشت و هم باعث پولدار شدن عکاس این صحنه شد .

پرندگان جویای غذا آنقدر گرسنه بودند که به عبور و مرور وسایل نقلیه داخل جاده کمترین توجه را داشتند . و در حال تغذیه از دانه های گندمی بودند که از کامیونهای حامل این ماده به زمین می ریخت . و ناگهان کامیونی به یکی از پرندگان برخورد کرد . پرنده لحظه ای بی حرکت بر روی زمین افتاد .

پرنده زخمی که یکی از بالهایش آسیب دیده بود لحظاتی بعد هوشیاری خود را باز یافت . اما ناتوان از پرواز نگاه خود را به سوی دیگر پرندگان دوخت . گویی به یاری آنان ایمان داشت .

جفت پرنده زخمی برای او غذا می آورد

ساعاتی بعد پرنده زخمی در حالی که در ذهن خود تصویری زیبا از وفاداری و غمخواری همسر خود را داشت جان سپرد.

جفت پرنده برای او غذا می آورد ( این تنها کاری است که از دستش بر می آید ) ، اما متوجه بی حرکت بودن او می شود و سعی می کند او را هشیار کند .

تلاش بی فایده جفت ادامه دارد.

پرندگان دیگر نیز در آن حوالی هستند و سعی در کمک به این جفت را دارند .

پرنده به مرگ جفت خود پی می برد اما باور ندارد و با فریاد سعی در بیدار کردن او دارد .

و چون از مرگ جفت خود یقین می یابد در کنار جنازه او به شیون و ناله می پردازد .

و در انتها مبهوت از آنچه بر او و جفتش گذشته است در کنار پیکر بی جان او می ایستد .